Wilma Oosthoek verzorgt een nieuwe kijk op een gezonde leefstijl
Hoe kan ik mijn achtergrond als boerendochter gebruiken voor een gezondere wereld? Dat was de vraag die Wilma Oosthoek zich stelde toen ze de medische wereld in rolde en ontdekte dat we vastzitten in allerlei systemen die ons allang niet meer helpen. Meer preventiegedreven zorg, dat is waar ze voor wilde strijden. Ze richtte in 2016 Stichting Student & Voeding op (nu Stichting Student & Leefstijl) om toekomstige artsen te onderwijzen over de noodzaak om leefstijl als onderdeel van de behandeling te benaderen. Inmiddels is het programma uitgerold over alle acht de geneeskundefaculteiten in Nederland en heeft leefstijl een prominente plaats gekregen in het Raamplan Artsenopleiding 2020.
Meer over de foodhelden
Joris Bijdendijk
Pionier & ambassadeur van sociale gastronomie
Wilbert van de Kamp
Activistisch, creatief en sociaal ondernemen
Samuel Levie
Zo zet Samuel zich in voor een beter voedselsysteem
Malou van der Burgt
Duurzame verbinder in de hotellerie
De foodhelden van 2020
Ontdek wie de foodhelden van de Food100 2020 zijn
Hoe kwam je op het idee om Stichting Student & Leefstijl op te richten?
“Toen ik de medische wereld in rolde, maakte ik vol verbazing kennis vol met structuren die patiëntgerichte gezondheidszorg zouden moeten faciliteren. Maar deze structuren lijken onze gezondheid eerder in de weg staan. Denk aan het alsmaar bestrijden van ziektesymptomen met medicatie, zonder eerst naar de leefstijl van de patiënt te kijken. Veel chronische ziektes ontstaan door factoren waarop we zelf invloed hebben, zoals voeding, beweging, slaap of middelengebruik. Het zou dus logisch zijn als artsen in hun behandelingen aansturen op duurzame gedragsverandering en het maken van gezondere keuzes. Ik ontdekte echter dat de praktijk ver achter liep op de wetenschap. Daarom heb ik in 2016 Stichting Student & Leefstijl opgericht om toekomstig artsen te leren hoe ze leefstijlinterventies kunnen inzetten als onderdeel van de behandeling. We zijn begonnen met het organiseren van extra-curriculaire cursussen. Inmiddels zitten we aan de tekentafel bij faculteiten om leefstijl ingebed te krijgen in de geneeskundeopleidingen. Als dat lukt is onze missie volbracht.”
Welke verandering wil jij aanbrengen in ons voedselsysteem?
“Ik wil dat we stoppen met het denken in hokjes. Er wordt veel gesproken over de boer-burgerverbinding, en dat geldt ook voor de dokter-patiëntverbinding. Alsof dat twee compleet verschillende entiteiten zijn, die tegenover elkaar staan en op een of andere manier aan elkaar verbonden moeten worden. Volgens mij zijn we al verbonden, namelijk in het feit dat we allemaal mens zijn, met een lichaam dat gevoed moet worden om leven voort te kunnen brengen. Voedselbeleid gaat dus iedereen aan. Daarom pleit ik vol voor educatie. Op alle niveaus, maar bovenal voor voedselonderwijs op scholen. Daarnaast hoop ik dat we meer gaan praten in termen van “en” dan “of”. Bioboeren en grote innovatieve bedrijven. Preventieve leefstijlhuizen en hightechinnovaties om de beste behandeling bij ziekte te kunnen geven.”
“We moeten weer met elkaar het contact aangaan en daar de diepte in zoeken. Uitvinden wat ons wezenlijk verbindt, in plaats van de focus te leggen op dat wat ons van elkaar scheidt.”
Hoe zorg jij voor meer verbinding tussen arts, patiënt en boer?
“We moeten weer met elkaar het contact aangaan en daar de diepte in zoeken. Uitvinden wat ons wezenlijk verbindt, in plaats van de focus te leggen op dat wat ons van elkaar scheidt. Diepgang voor omgang, wijsheid voor informatie. Er komt zoveel informatie voorbij, dat feitenkennis en wijsheden naar de achtergrond zijn verdwenen en polarisatie hoogtij viert. Mijn pleidooi zou zijn: ga ergens voor staan, lees boeken, zorg dat je meer wijsheid de wereld in brengt. Dat heeft de wereld nodig.”
Hoe ziet het voedsellandschap er over 10 jaar uit als het aan jou ligt?
“Dan hebben we overal ontmoetingsplekken waar boeren, apothekers, artsen, voedselproducenten en overige partners uit de keten samenkomen. Een soort innovatieve leefstijlhuizen waaruit de stad gevoed kan gaan worden. Lokaler voedsel en minder massaproductie. Wil je echt impact maken op het voedsellandschap? Laat je bord dan letterlijk een keer in de kast staan. Consumeer minder. Dat doet zowel je lichaam als de gehele schepping goed.”